انواع برنامه ریزی حمل و نقل؛
1 -برنامه ریزی کوتاه و یا میان مدت دارای پیچیدگی کمتر به سرمایهگذاری بزرگ و ساخت و سازهای وسیع نیاز نیست هدف بدست آوردن حداکثر ظرفیت و یا بهره برداری بهینه از تجهیزات موجود می باشد.
2 -برنامه ریزی بلند مدت (راهبردی) مسائل پیچیده بدنبال دارد. دارای هزینه مالی زیاد و همراه با ساخت و سازهای بزرگ و گسترده است. پیامدهای آن اجتماع، محیط زیست و اقتصاد جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد.
16 گروههای مختلف افراد در مواجهه با سیستم حمل و نقل؛
1 -اپراتورها با مسائلی از قبیل هزینه های سرمایه ای ، هزینههای درآمدهای عملکردی، اقتصادی بودن طرح از دیدگاه اتحادیه ها و کنترلهای دولت روبرو هستند.
2 -استفادهکنندگان سفرکنندگان و یا مشتریهای یک شرکت حمل ونقل کالا می باشند که با عوامل هزینه پولی(کرایه ها)،زمان سفر از مبدا واقعی تا مقصد واقعی،حفاظت و ایمنی، قابلیت اعتماد و …. سر و کار دارند.
3 -غیر استفادهکنندگان افرادی که سفر کننده نبوده و موجب جابجایی مسافر و کالا نیستند ولی تحت تاثیر عواملی مانند آلودگی آب و هوا، آلودگی صوتی،آلودگی دید یا منظره، عدم ایمنی،تغییرات کاربری اراضی، اختلالات اجتماعی،تاثیرات اقتصادی تجهیزات حمل و نقل قرار دارند.
ﺭﻭﺷﻬﺎﻱ ﺩﺧﺎﻟﺖ ﺩﻭﻟﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﺮﺍﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺤﻘﻖ ﺍﻫﺪﺍﻑ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﻈﺮ: ﺷﺎﻣﻞ
ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭﻱ )ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺎﻟﻲ ﺩﻭﻟﺖ،
ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﺳﻴﺴﺘﻢ ﻫﺎﻱ ﺣﻤﻞ ﻭ ﻧﻘﻞ، ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﺳﻮﺑﺴﻴﺪ ﺑﻪ ﺷﺮﻛﺖ ﻫﺎﻱ ﺧﺼﻮﺻﻲ ﺍﺗﻮﺑﻮﺳﺮﺍﻧﻲ، ﻣﺎﻟﻜﻴﺖ ﻭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻱ ﺭﺍﻫﻬﺎﻱ ﻋﻤﻮﻣﻴﻮ ﺗﻌﻤﻴﺮ ﻭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﻱ ﺁﻧﻬﺎ، ، ﺳﺮﻣﺎﻳﻪ ﮔﺬﺍﺭﻱ ﺩﺭ ﺳﺎﺧﺖ ﻓﺮﻭﺩﮔﺎﻫﻬﺎ ، ﺧﻄﻮﻁ ﺭﺍﻩ ﺁﻫﻦ ﻭ ﺑﻨﺎﺩﺭ( ﺗﺸﻮﻳﻖ )ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻃﺮﻳﻖ ﻣﻮﺟﺒﺎﺕ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻭ ﻳﺎ ﻋﺪﻡ ﮔﺴﺘﺮﺵ ﻭﺿﻌﻴﺘﻬﺎ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﻛﻨﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ،(Carpoolﻫﺎﻱ ﺗﺒﻠﻴﻐﺎﺗﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﺸﻮﻳﻖ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺳﻔﺮ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻫﻢ ﭘﻴﻤﺎﻳﻲ ) ﻗﺎﻧﻮﻥ )ﻭﺿﻊ ﻗﻮﺍﻧﻴﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﻭ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩﻫﺎﻳﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﻭﺳﺎﻳﻞ ﻧﻘﻠﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻛﺎﻫﺶ ﺗﺼﺎﺩﻓﺎﺕ، ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﻛﺎﻫﺶ ﺁﻟﻮﺩﮔﻲ ﻫﻮﺍ، ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﻛﺎﺭﺍﻳﻲ ﺍﻧﺮژﻱ، ﻗﺎﻧﻮﻧﻤﻨﺪ ﻛﺮﺩﻥ ﻧﺮﺥ ﺷﺮﻛﺘﻬﺎﻱ ﺣﻤﻞ ﻭ ﻧﻘﻞ ﻭ ....